Zimmerman is het zielskind van Simon Casier. Van oorsprong bassist bij bands als Douglas Firs en vooral Balthazar. In 2016 maakte hij zijn eerste soloplaat ‘The Afterglow’ en inmiddels is hij alsweer toe aan zijn derde langspeler ‘Love songs’ genaamd. De meest romantische plaat van de eenentwintigste eeuw maken.Dat was, in een notendop, het plan dat Simon Casier met Love Songs voor ogen had.
Het resultaat is een bijzondere plaat met tien compacte, toegankelijke nummers die, door de fraaie strijkers-arrangementen meer dan eens aan de klassieke popsongs van Burt Bacharach doen denken. Tijdloos, maar toch modern. Lichtvoetig, maar nooit vrijblijvend. En altijd onverbloemd. Dat laatste is een uitloper van Wish You Were Here, het bloedstollende eerbetoon aan zijn overleden broer dat vorig jaar met lof werd overladen. Beide platen
kwamen gelijktijdig tot stand, ook al kunnen ze qua vorm en en inhoud nauwelijks verder van elkaar liggen. Op Wish You Were Here – één lange compositie van drie kwartier – was geen plaats voor beeldspraak of metaforen: het thema vroeg concrete taal. De dingen moesten bij de naam worden genoemd. Dat luchtte op, en daardoor durft Simon Casier het aan om zich ook op Love Songs van zijn meest kwetsbare kant te laten zien. “Vroeger interesseerden songteksten me niet zo. Nu weet ik dat een goeie lyric een nummer honderd keer beter kan maken.” En kijk: hij heeft op deze derde plaat romantiek tot kunstvorm verheven. Leve de liefde? Leve de liefde!
