Swendeline

Toen ik jonger was groeide ik niet op met culturele uitjes.  Pas later in mijn leven leerde ik over musea, musicals en (film) theaters. Dus toen ik verhalen hoorde over de komst van filmtheater ‘De Witt’ in Dordrecht, stond ik te springen.

Wanneer ik naar de film ga lees ik niets en kijk ik geen trailers. Ik kies en ga. Dit keer koos ik voor “Ama Gloria”.  Bij binnenkomst viel meteen het prachtige interieur op. Het deed me denken aan een oude klassieke bioscoop, zo eentje met de ontelbare posters geplakt  aan de muur.  Goed,  terug naar de film. ‘Ama Gloria’ is een  coming of age film over de jonge Cleo en haar kindermeisje Gloria. In tegenstelling tot andere plekken waar ik ben geweest had ik hier genoeg  tijd om in de zaal te blijven zitten om alles even te laten bezinken. En dat was nodig. Ik  kwam  met knalrode ogen van het huilen de zaal uit! Een film met weinig woorden maar ongelofelijk vol symboliek en liefde. Gelukkig kon ik me  beneden nog even terug trekken in de stadsbrasserie.  Vlak voordat ik wegging raakte ik aan de praat met een medewerker. Ze vertelde me dat er bij  ‘De Witt’ niet alleen ruimte is voor film maar dat het ook dient als podium en een plek om een avondje te dansen! Iets waar onze stad naar snakt als je het mij vraagt.

In de avond ging mijn avontuur verder in de  Schouwburg Kunstmin. Een theater wat bekend  om het ontwerp van het gebouw in neo barok stijl.  Eerlijk is eerlijk, ik was er sinds mijn middelbare schooljaren niet meer geweest en wat is dat zonde want ik snap het nu zoveel beter! Zodra je er binnen  loopt voelt het alsof je je in een andere tijd bevindt. De velours rode stoelen, het marmer, de beeldhouwwerken en kroonluchters. Je kijkt er je ogen uit. Ik nam plaats in de grote zaal voor de voorstelling ‘Herman’. Ook een coming of age maar nu over een mid vijftiger die zijn weg probeert te vinden. Het ene moment lag ik dubbel van het lachen en het volgende  was ik ontroerd. Na een drankje, liep ik Kunstmin uit met de belofte er vaker  te komen. Hoe kan  een mens immers zo van theater houden, er een dichtbij hebben en er niet langs gaan?